Stuff Michiel Leenaars has written

Ga naar het overzicht  | homepage

Internetnomaden

Webwereld, 27 augustus 2009

Internet is een basisbehoefte, en dat betekent vaak dat je ook op vakantie online wilt. Uit onderzoek is al diverse malen gebleken dat als mensen zouden moeten kiezen tussen internet en sex, internet al verbazend vaak de voorkeur krijgt. Op vakantie geldt dat natuurlijk nog steeds. Ik vraag me af hoeveel mensen hun vakantie aanpassen aan de beschikbaarheid van internet aldaar.

Er is steeds meer internetconnectiviteit, maar zelfs in eigen land kan het nog veel tijd kosten om online te komen. Ik schrijf dit vanaf een vakantielocatie in Drenthe, en het kostte me letterlijk een dag om een piepende en krakende wifiverbinding voor 19,50 euro te krijgen. En dan moet je de eigenaar van het netwerk nog helpen om de firewall-regels van zijn paymentportal aan te passen voor de (toch al niet meer zo recente) switch van Postbank naar ING. En een dag later blijkt de ADSL-lijn eruit te liggen. Maar ik ben online.

Je hebt natuurlijk twee vormen van internetverkeer: persoonsafhankelijk en persoonsonafhankelijk. Even op een website kijken wat voor weer het is, het laatste nieuws van Webwereld lezen of een telefoonnummer van een restaurant zoeken - je hoeft er geen gegevens over je jezelf voor prijs te geven. Het maakt dus ook niet veel uit of iemand dat ziet, tenzij het chantabele data is. Het is het equivalent van een opgevouwen briefje door de klas naar voren geven - in de meeste gevallen is het niet zo'n probleem als iemand dat stiekem openmaakt. Daarvan durf je zelfs nog wel in een internetcafe gebruik te maken.

Hoe anders is dat met persoonlijke data. Als je briefje een geheime eerste liefdesverklaring bevat, ben je ineens wel kwetsbaar. En de inloggegevens voor je computer, je creditcardnummer inclusief vervaldatum of je pincode zou je zeker niet op die manier willen doorgeven. Een internetcafe is echt uit den boze - tenzij je weet hoe je met OTP (one time passwords) moet werken, en dan nog heel voorzichtig bent. Mobiel internet in het buitenland is stervensduur, en lang niet overal aanwezig. Gelukkig is er de lappendeken aan draadloze netwerken en internetcafes die inmiddels de wereld bestrijkt, dan kun je tenminste je eigen apparatuur gebruiken zodat je gevrijwaard bent van keyloggers en remote monitoring tools. De vloek van draadloze netwerken is dat mensen zonder er bij na te denken met onveilige settings in hun smartphones en laptops inloggen om hun mail op te halen. Je mobiele internetprovider kun je nog redelijk vertrouwen, maar een wifinetwerk dat 'KPN Hotspot' heet kan vanaf mijn laptop worden opgezet.

Het probleem is dat men nog denkt in termen van 'ik heb geen geheimen'. Cybercrime is meestal geen diefstal in de materiele zin, maar in de zin van het lenen van identiteiten. Dat hoef je helemaal niet te merken. Inmiddels is er een hele industrie die drijft op het professioneel uitbuiten van persoonlijke data. Dat kunnen creditcardgegevens zijn, je inlog van je sociale netwerksite, je inlog bij je ISP (vaak verbonden aan de hoofd-POP3-mailaccount), game credentials of username en wachtwoord van je blog. Het is allemaal geld waard. De enorme opkomst van internetenabled smartphones - eigenlijk computertjes waar je ook mee kunt bellen - maakt dat de onwetendheid makkelijker uitgebuit wordt. Hopelijk zal dat van de kant van aanbieders snel genoeg begrepen worden, en gaan ze zonder uitzondering veilige toegang bieden. Want gebruikers verdienen het om beschermd te worden, ook al snappen ze zelf niet altijd wat het gevaar is.