Stuff Michiel Leenaars has written

Ga naar het overzicht  | homepage

Slapend been

Webwereld, 2 juli 2009

In het geweld rondom de aandacht voor steeds flitsender nieuwe webdiensten, zijn hostingbedrijven een beetje in het verdomhoekje gekomen. En een klein beetje schuld kun je ze niet ontzeggen.

De stille kracht achter een groot gedeelte van het internet zijn hostingbedrijven. Zij houden de miljoenen servers omhoog waarop de 'long tail' van het web gehost wordt. Zij geven de meer geavanceerde gebruiker de volledige regie over zijn online-activiteiten, zonder zichzelf al te veel naar voren te duwen - de witte pomp van de electronische snelweg, zogezegd. Daarmee zijn ze een belangrijke factor in het decentraal houden van het internet. En ik zeg denk ik niets vreemds als ik constateer dat het internet decentraal is opgezet (en gegroeid) om goede redenen. Een decentraal systeem is robuuster, democratischer en innovatiever.

We weten allemaal dat je reputatie en je netwerk in de informatiesamenleving een sleutelrol spelen. Als je op basis van een 'tijdelijke' identiteit (en eigenlijk maakt het niet uit of het van Facebook is, van MySpace of van Twitter) een goede naam opbouwt, kun je eigenlijk in veel gevallen niet veel kanten meer op wanneer het interessant of riskant wordt. Het is een single point of failure voor toegang tot een netwerk, en varierend op een oud gezegde zou je kunnen zeggen dat je op een been beter niet lang proberen moet proberen te staan (op een been kan je overigens wel hinkelen, maar doe dat maar eens een paar kilometer). Je hebt op andermans voorwaarden beperkte bewegingsvrijheid - er zit iemand tussen, en die bepaalt de spelregels. Wat als Michael Jackson doodgaat, en Twitter zijn diensten moet strippen om in de lucht te blijven? Dan maar even niet? Neet toch zeker? En wat als een overheid (bijvoorbeeld de Iraanse, Chinese of Nederlandse) een dergelijk domein of product in een filter opneemt? @outofservice. Nog los van het operationele aspect staat je zwakke juridische positie: alles wat je doet, wordt nota bene vaak ook gedeeld eigendom van je hospita. Je handle is niet van jou - echt niet. Kortom, het leven met een geleende identiteit is net zo Faustiaans als de contracten en disclaimers die je moet tekenen voor je aan een talentenjacht meedoet. Normale gebruikers zijn al snel beter af met gehoste diensten onder eigen vlag - dat geeft je een stevig onderstel waar je heel wat kilometers mee kunt lopen.

Hostingbedrijven hebben wel een probleem, en dat is niet alleen imago maar ook zelfvertrouwen. Waar de vernieuwingsdrift en geldingsdrang vaak van het beeldscherm afspat bij webdienstverleners, zijn hostingbedrijven over het algemeen voornamelijk nog onderscheidend in prijs. Dat komt omdat ze om een of andere voor mij onbegrijpelijke reden collectief vrijwel letterlijk hetzelfde pakket aanbieden als ze dat vanaf hun ontstaan hebben gedaan: X Mb webspace, x email accounts, een of meerdere Mysql databases en nog een handvol FTP accounts. Dat is de schrale oogst van vijftien jaar hosting: een paar racks met goedkope servers met CPanel, Fantastico, DirectAdmin of Plesk. Er zijn uitzonderingen, maar dat zijn witte raven. Het doet me denken aan de film Groundhog Day, waarin het hoofdpersonage steeds weer dezelfde dag opnieuw en opnieuw beleeft - tot hij uiteindelijk leert van zijn fouten.

Goede hostingbedrijven moeten zich onderscheiden met dienstverlening. De prijs moet redelijk zijn voor wat wordt geboden. Maar innoveren mag best een beetje: hostingbedrijven zijn eigenlijk 'the cloud' avant la lettre, maar dan in een direct bruikbare vorm gegoten. En dat voegt een stukje hipheid toe aan de mix. Want in de cloud kan alles. En wat in de cloud kan, kan een hoster direct aanbieden - turnkey, zogezegd. Help MKB-ers van dotcom-afhankelijkheden af volgens de vertrouwde manier waarop hosters dat altijd werken. Het geheime wapen: internetstandaarden en webstandaarden. Hosters hoeven het echt niet zelf te bedenken en te bouwen - er is ongelofelijk veel zeer hoogwaardige open source software beschikbaar, die men kant en klaar kan inzetten. Weg met slecht geconfigureerde en kwetsbare virtuele machines onder de desktop van de receptioniste. Hosters hoeven hun klanten zich volgens mij niet langer sullig te laten voelen, en richting fragiele quasi-infrastructuur te duwen zodra het over voip en realtime communicatie (ICQ, XMPP, SIP, videoconferencing), microblogging of XML-databases gaat. Organiseer dat het er gewoon staat, en als het je niet lukt vraag het een concullega - of laat het hem hosten.

Natuurlijk, je moet het hele verhaal wel uitleggen aan klanten. En het is niet simpel. Maar ligt daar niet de meerwaarde van de betere hostingondernemer? Begint dat slapende been al een beetje te tintelen? Ik ben in ieder geval klaar voor hosting 1.1 - een minor upgrade, want zo revolutionair is het ook allemaal niet. Het is gewoon iets meer software om draaiende te houden. De branche hoeft niet op de schop, maar het mag wel allemaal een tandje erbij. Want alle beetjes bij elkaar zorgen wel voor een internet waar we zelf kunnen blijven innoveren. Ik weet het: mensen zeggen niet van de ene dag op de andere hun Skype-, MSN en Twitter-accounts op, dat doen ze pas als ze snappen dat het beter is voor henzelf en voor het internet, en als ze een goed werkend alternatief hebben. En dan kost het nog een hoop werk, want er zitten honderden miljoenen opgesloten in ommuurde tuinen. Maar zeg nou zelf: het voelt een stuk beter dan telkens meer terrein verliezen aan de pseudo- infrastructuur van de dotcoms.